Na gorąco

Ostatnia muzyka

Wieje między aleje wiatr listopadowy,

Zawiewa śnieg, co zimnem do głębi przenika,

Ach! ileż mi to razy już przyszło do głowy,

Że to jest właśnie polska prawdziwa muzyka.

Lekko drży napięta struna skrzypiec, przesuwa się smyczek, melodia wypełnia kościół...

„Ostatni raz grałem dla mamy. Grałem…, płakałem…, musiałem przerwać grę. I od tego momentu nie gram na pogrzebach. Nie mogę. To wciąż boli”, mówi znany w Łomży skrzypek Jan Zugaj.

Jego mama zmarła 2,5 roku temu. Grał dla niej „Ave Maria” Bacha Gounoda, „Melancholię” Czajkowskiego, „Adagio” Albinoniego. Wcześniej skrzypcami żegnał teściów, siostrę żony, swoich przyjaciół, znajomych, obcych, dla których ktoś z rodziny poprosił go o „ostatnią melodię”. Nie wie, ile ludzi odprowadził muzyką.

„Najczęściej ludzie prosili o Ave Maria. To utwór, który jest grany na ślubach i wtedy brzmi radośnie. A grany na pogrzebach, brzmi smutno i dramatycznie”, mówi Zugaj.

Nigdy nie grał na pogrzebach dzieci.

Nie zastanawiał się, jaką melodią sam chciałby być kiedyś pożegnany...

I jego ton ostatni przypominam sobie,

Ten akord przeraźliwy, co chwilę wyraża,

Gdy wszyscy się powoli rozchodzą z cmentarza

I tylko jeden człowiek zostaje przy grobie.

(Wiersz „Aria z kurantem” Jana Lechonia)

Zdjęcie z konkursu

Przebój

Masters - Szukam dziewczyny (Official Video)